• Πρόκειται για το πιο συχνό μη νευρογενές αίτιο ακράτειας ούρων στο σκύλο.
• Εμφανίζεται σε θηλυκούς στειρωμένους σκύλους, περίπου 3 χρόνια μετά τη στείρωση, στο 20% των σκύλων που στειρώθηκαν μεταξύ 1ου και 2ου οιστρικού κύκλου. Η μείωση της συγκέντρωσης των οιστρογόνων μετά τη στείρωση φαίνεται πως οδηγεί στην υπερέκκριση γοναδοτροπινών FSH,LH.
• Είναι συχνότερο στις μεγαλόσωμες φυλές> 20 κιλών και κυρίως σε Doberman, Giant Schnauzer, Old English sheepdog, Rottweiler, Boxer.
• Παρατηρείται απώλεια ούρων όταν ο σκύλος κοιμάται ή κάθεται ξαπλωμένος.
• Πολλά περιστατικά ρυθμίζονται με φαρμακευτική αγωγή, λαμβάνοντας φαινυλοπροπανολαμίνη. Δυστυχώς, συχνά εμφανίζεται μείωση ή απώλεια της δραστικότητας του φαρμάκου λόγω συχνής ή μακροχρόνιας λήψης.
• Άλλα περιστατικά ρυθμίζονται με τη χορήγηση οιστρογόνων (διαιθυλοστιλβεστρόλη, Premarin) ή αναλόγων της εκλυτικής ορμόνης των γοναδοτροπινών GnRH.
• Σε περίπτωση μη φαρμακευτικής ανταπόκρισης τα περιστατικά αυτά οδηγούνται σε ανοικτές χειρουργικές επεμβάσεις όπως η κολποανάρτηση και η κυστεο-ουρηθροπηξία με ποσοστά επιτυχίας 50%.
• Σπανιότερα είναι δυνατόν να παρατηρηθεί ακράτεια ούρων και σε αρσενικά ζώα με φτωχή ανταπόκριση στη θεραπευτική αγωγή. Μπορούν να επιχειρηθούν σε αυτήν την περίπτωση μακράς δράσης ενδομυικές εγχύσεις τεστοστερόνης.

H ενδοσκοπική αντιμετώπιση της ακράτειας ούρων στο σκύλο συνίσταται στην ενδο-ουρηθρική έγχυση σιλικόνης, κολλαγόνου, συνθετικών διογκωτικών παραγόντων όπως MacroplastiqueTM, VetfoamTM ή ένα βιολογικό προιόν που αποτελείται από εξωκυττάρια θεμέλια ουσία (ΕCM) από την ουροδόχο κύστη χοίρων: AcellTM . Τα τελευταία χρόνια, η έγχυση stem cells φαίνεται να δίνει ενθαρυντικά αποτελέσματα.

H έγχυση γίνεται υποβλεννογόνια, με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού, όπως ενός άκαμπτου ενδοσκοπίου (κλίση 30 μοιρών, διάμετρο 2,7 mm και μήκος 18cm, μέσα σε θήκη κυστεοσκόπησης, με τη χρήση αντλίας νερού για την πλήρωση της ουροδόχου κύστης) και μιας ενδοσκοπικής βελόνης (10 inches, 23G).

Τα σημεία εγχύσεων βρίσκονται περιμετρικά της ουρήθρας σε απόσταση 1-1,5 εκατοστού από τον αυχένα της ουροδόχου κύστης και συγκεκριμένα σε 3 θέσεις: στην ώρα 12 (0 μοίρες), στην ώρα 4 (120 μοίρες) και στην ώρα 8 (240μοίρες). Και στα τρία σημεία εγχύεται αργά > 1 λεπτό, από 1 ml του μέσου που θα επιλέξουμε.

Στο 70% των περιστατικών η ακράτεια ούρων εξαφανίζεται για χρονικό διάστημα 6-18 μηνών.

Σε περιστατικά που συνδυάζεται η ενδοσκοπική αντιμετώπιση με τη φαρμακευτική, το θεραπευτικό αποτέλεσμα έχει μεγαλύτερη διάρκεια.

Η μέθοδος αυτή είναι ελάχιστα επεμβατική και προσφέρει ταχεία ανάρρωση, ενώ δεν έχει αναφερθεί έμφραξη της ουρήθρας και κατακράτηση ούρων μετά από αυτή την επέμβαση.