Τροφική αλλεργία και δυσανεξία σκύλου και γάτας

    • Η τροφική αλλεργία (ΤΑ) αποτελεί αντίδραση υπερευαισθησίας (τύπος Ι,ΙΙΙ, ΙV) σε διάφορα αντιγόνα που περιέχονται στην τροφή και μπορούν να προκαλέσουν  μη εποχιακή κνησμώδη δερματίτιδα. Στην τροφική δυσανεξία (ΤΔ) δεν υπεισέρχονται ανοσολογικοί μηχανισμοί.
    • Αποτελεί  μια από τις 3 σημαντικότερες αλλεργικές κνησμώδεις  δερματίτιδες μαζί με την ατοπία και την αλλεργική από ψύλλους δερματίτιδα.

  • Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες πιστεύουν πως ο σκύλος τους αποκλείεται να έχει ΤΑ διότι σιτίζεται με το ίδιο φαγητό για χρόνια!! Σε αντίθεση όμως με αυτή την πεποίθηση, το ενοχοποιό αντιγόνο αποτελεί συνήθως βασικό συστατικό της τροφής. Η ευαισθητοποίηση σε ένα αντιγόνο συνήθως έπεται μιας μακράς ασυμπτωματικής περιόδου, πάνω από 2 χρόνια, πριν να εκδηλωθούν τα κλινικά συμπτώματα. Δηλαδή οι σκύλοι και οι γάτες μας καθίστανται αλλεργικοί, εφόσον υπάρχει προδιάθεση, σε αυτήν την πρωτεΐνη που τους χορηγείται συχνότερα!
  • Τα πλέον συνήθη τροφικά αλλεργιογόνα είναι το βοδινό κρέας και το κοτόπουλο, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το γάλα, τα δημητριακά, το σιτάρι, τα αυγά. Στην Αγγλία αντίθετα, που η προτίμηση των ιδιοκτητών στο να χορηγούν αρνί σε σχέση με το κοτόπουλο είναι μεγαλύτερη, ‘’υποαλλεργικό’’ σιτηρέσιο εκλογής είναι το κοτόπουλο!
  • Η κλινική εικόνα της ΤΑ συμπεριλαμβάνει γενικευμένο κνησμό ο οποίος έχει φτωχή ανταπόκριση στα κορτικο-στεροειδή και  εκδηλώνεται με επίμονη λήξη των άκρων, ξύσιμο του προσώπου και των αυτιών, απώλεια του τριχώματος γύρω από τα μάτια, μάσημα των ποδιών και της έξω επιφάνειας των μηρών, διαρκή λήξη της κοιλιάς. Στις γάτες ειδικότερα, οι ιδιοκτήτες μπορεί να παρατηρήσουν αυξημένη ποσότητα τριχοβεζωαρίων στα κόπρανα, εξαιτίας της υπερβολικής αυτοπεριποίησης λόγω κνησμού.
  • Στο 10-15% των περιστατικών συνυπάρχουν και συμπτώματα από το πεπτικό (εμετός, διάρροια, κολίτιδα), τα οποία και μπορεί να αποτελούν και τα μοναδικά κλινικά συμπτώματα.
  • Δεν υπάρχει περιορισμός στην ηλικία εμφάνισης της ΤΑ, καθώς μπορεί να εμφανιστεί ακόμη και σε υπερήλικα ζώα.
  • Η διάγνωση στηρίζεται στον αποκλεισμό παρασιτικών δερματώσεων ( Sarcoptes, Cheyletiella, Trombicula, ψείρες), της αλλεργικής  από επαφή δερματίτιδας, της ατοπίας και της αλλεργικής από ψύλλους δερματίτιδας, της κνησμώδους βακτηριδιακής θυλακίτιδας και της δερματίτιδας από Malassezia.

Tι είναι η δίαιτα αποκλεισμού (elimination diet test);

  • To υποαλλεργικό σιτηρέσιο που θα επιλέξουμε να χορηγήσουμε πρέπει να αποτελείται από μία μόνο πηγή πρωτεΐνης, μια πηγή υδατανθράκων και ένα λαχανικό, στα οποία  ο σκύλος ή η γάτα δεν θα πρέπει ποτέ πριν στη ζωή τους να έχουν εκτεθεί.
  • Τέτοιου τύπου υποαλλεργικές τροφές είναι η πάπια, τα λευκόσαρκα ψάρια, η γαλοπούλα, η στρουθοκάμηλος, το ζαρκάδι, το άλογο, η πατάτα, το πλιγούρι, η γλυκοπατάτα, η μπανάνα.
  • Η πρωτεΐνη και η πηγή υδατανθράκων βράζονται ξεχωριστά και χορηγούνται σε αναλογία  2:1 για χρονικό διάστημα 6-8 εβδομάδων.
  • Τα βιομηχανοποιημένα υποαλλεργικά  σιτηρέσια δεν αποτελούν ικανοποιητική λύση καθώς έχει αποδειχθεί ότι το 50% των ζώων με ΤΑ/ΤΔ δεν ανταποκρίνονται σε αυτά. Αποτελούν όμως τη λύση ανάγκης σε περίπτωση που ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί να μαγειρεύει για το ζώο του. Θα πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι μετά από κάποια περίοδο έκθεσης στη συγκεκριμένη τροφή, το ζώο μπορεί να καταστεί αλλεργικό και  σε αυτήν. Έτσι  δεν αναμειγνύουμε υποαλλεργικές δίαιτες και δεν δοκιμάζουμε διάφορα προϊόντα, καθώς εξαντλείται το «οπλοστάσιό» μας και οι επιλογές μας σε πρωτεΐνες.
  • Κανένα άλλο φαγητό δεν επιτρέπεται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου , συμπεριλαμβανομένων των κάτωθι:
    1. Συμπληρώματα διατροφής
    2. Βιταμίνες
    3. Μπισκότα
    4. Μασώμενα παιχνίδια
    5. Κόκκαλα
    6. Σάλτσες ,αλάτι, βούτυρο.

Όλοι οι άνθρωποι που έρχονται σε επαφή με το ζώο θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν επιτρέπεται να χορηγήσουν τίποτα απολύτως  και αν συμβεί κάποιο ‘’ατύχημα’’( να φάει ο σκύλος ένα κομμάτι ψωμί που έπεσε στο πάτωμα ή να κλέψει από τα σκουπίδια), τότε ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να ενημερώσει το γιατρό και η δοκιμασία  να αρχίσει εκ νέου.

Σε περίπτωση θετικής ανταπόκρισης στην χορηγούμενη τροφή, η ένταση του κνησμού θα μειωθεί σημαντικά  και θα πάψουν οι έμετοι και οι διάρροιες , ιδιαίτερα κατά τις πρώτες 20 ημέρες.

Που αλλού βρίσκουν εφαρμογή τα υποαλλεργικά σιτηρέσια;

Η χορήγηση υποαλλεργικής τροφής στις μέρες μας έχει διαπιστωθεί ότι συμβάλλει θετικά στην αντιμετώπιση μιας πληθώρας νοσημάτων.

  • Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη νόσο του εντέρου
  • Αλλεργική από Ψύλλους Δερματίτιδα
  • Ατοπία
  • Περιπρωκτικά συρίγγια-Δοθιήνωση
  • Ιδιοπαθής Εωσινοφιλική Γαστρίτιδα

Είναι το κόκκινο κρέας πιο αλλεργιογόνο από το λευκό;

H πεποίθηση αυτή είναι λανθασμένη. Ο παράγοντας που καθορίζει το αν ένα ζώο, που έχει προδιάθεση να αναπτύξει τροφική αλλεργία, θα καταστεί αλλεργικό τελικά σε μια τροφή,  είναι η συχνότητα χορήγησης αυτής της συγκεκριμένης τροφής. Δηλαδή αν ο σκύλος τρώει επί μακρόν κοτόπουλο, θα αναπτύξει ΤΑ στο κοτόπουλο!

Φωτογραφίες γάτας με Τροφική αλλεργία/ δυσανεξία:

γάτα-τροφική-αλλεργία-01

Τροφική αλλεργία σε γάτα

γάτα-τροφική-αλλεργία-02

Τροφική αλλεργία σε γάτα

Βιβλιογραφία

  1. Hall EJ, Gastrointestinal aspects of food allergy: A review. J Small Anim Pract 35:145, 1994
  2. Hall EJ, Dietary Sensitivity in Kirk’s Current Veterinary Therapy XIII, Section 8 Gastrointestinal Disorders, 632-637, Philadelphia, WB Saunders, ed.J Bonagura, 2000.
  3. Harvey RG, Food allergy and dietary intolerance in dogs: A report of 25 cases. J Small Anim Pract 34:175,1993.
  4. Leistra MHG, Markwell PJ, Willemse T, Evaluation of selecting-protein-source diets for management of dogs with adverse reactions to food. J Am Vet Med Assoc 2001:1411-1414.
  5. Paterson S, Food hypersensitivity in 20 dogs with skin and gastrointestinal signs, J Small Anim Pract 36:529,1995.
  6. Rosser EJ, Diagnosis of food allergy in dogs. J Am Vet Med Assoc 203:259, 1993
  7. White SD, Sequoia D, Food hypersensitivity in cats : 14 cases (1982-1987) J Am Vet Med Assoc 194:692, 1986.

Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στη σελίδα www.vetmenow.gr