Τοξίκωση από οργανοφωσφορικά – καρβαμιδικά

Συμπτώματα
toxikosi-organofosforika

Τοξίκωση σκύλου από οργανοφωσφορικά

  • Σιαλόροια
  • Έμετος
  • Διάρροια
  • Κολικός
  • Βραδυκαρδία
  • Υπόταση
  • Βρογχοσπασμός
  • Μύση
  • Τονικοκλονικοί Σπασμοί
  • Επιληπτικές κρίσεις
Αντιμετώπιση
  1. Αν το ζώο έχει τις αισθήσεις του χρησιμοποιούμε φίμωτρο (εκτός αν κάνει εμέτους) και το οδηγούμε σε σκοτεινό περιβάλλον ή καλύτερα σε περιβάλλον χαμηλού φωτισμού χωρίς θορύβους.
  2. Αν είμαστε απολύτως σίγουροι ότι ο τοξικός παράγοντας έχει καταποθεί σε χρονικό διάστημα 1-2 ωρών, τότε προκαλούμε εμετό στο ζώο με τη χρήση απομορφίνης.
    Το σκεύασμα καλείται Filtalon και χορηγείται:
    i) Ενδομυϊκά
    Για ζώο 12,5 κιλών            0,2ml
    Για ζώο 25 κιλών                0,4ml
    Για ζώο 35 κιλών                0,7ml
    ii) Με ενστάλαξη στον επιπεφυκότα 0,05ml

    • Δεν προσπαθούμε να προκαλέσουμε έμετο στο ζώο με τη βίαια χορήγηση διαφόρων υγρών από το στόμα π.χ. γάλατος, λαδιού, ξυδιού κ.λπ., διότι το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να προκαλέσουμε εισροφητική βρογχοπνευμονία ή και το θάνατο του ζώου από πνιγμό!!!
    • Ένας εύκολος τρόπος να προκαλέσουμε έμετο είναι και η τοποθέτηση κρυσταλλικής σόδας κάτω από τη γλώσσα.
  1. Αν ο τοξικός παράγοντας έχει καταποθεί σε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 2 ωρών τότε έχει ήδη πεφθεί, έχει απορροφηθεί από το γαστρικό βλεννογόνο και δεν βοηθά η χορήγηση εμετικού σκευάσματος.
  2. Στην περίπτωση αυτή χορηγείται ατροπίνη, υποδόρια ή ενδομυϊκά σε δόσεις:
    1 αμπούλα για κάθε 3,5-4 κιλά σωματικού βάρους. Έτσι π.χ. ένα ζώο 20 κιλά θέλει 5 αμπούλες ατροπίνης.
    Ένας άλλος πρακτικός τρόπος, όχι και τόσο ασφαλής για τον άπειρο ιδιοκτήτη είναι η συνεχής χορήγηση ατροπίνης μέχρι την εξαφάνιση της μύσης και την εμφάνιση μυδρίασης.
  3. Το ζώο σκεπάζεται με μια κουβέρτα ώστε να αποφευχθεί η υποθερμία και προσκομίζεται στον κτηνίατρο όπου και θα του χορηγηθούν μυοχαλαρωτικά, διουρητικά, κορτικοστεροειδή και ενδοφλεβίως υγρά και ηλεκτρολύτες για να αποφευχθεί το shock.
  4. Σε ήπιες τοξικώσεις μπορούμε να χορηγήσουμε ταμπλέτες ενεργού άνθρακα, οι οποίες και δεσμεύουν τις τοξικές ουσίες παρεμποδίζοντας την απορρόφησή τους από το γαστρικό βλεννογόνο.